Raquel esa unha nena que lle gustaban moito os cans.
Un día ía con súa nai ao supermercado, despois irían a unha casa de cans que estaba ao lado da casa da súa amiga Laura.
Estando no supermercado, a nai de Raquel, mandoulle coller unha caixa de galletas á estantería que estaba enfrente. Raquel, perdeuse neses pasillos tan longos, estaba desesperada, e empezou a chorar.
Uha das señoras que traballaba nese supermercado, viuna e foille preguntar que lle pasaba, a rapaciña díxolle que a súa lle mandara coller unha caixa de galletas e que se perdera. Aseñora, díxolle que non se preocupara que dende un micrófono que había na caixa da entrada, que a ían chamar. Díxolle que a acompañara e a nena foi con ela.
Dende o micrófono chamarona, a nai que xa se dera conta de que Raquel tardaba moito, escoitou que chamaban por ela, foi de contado. Raquel ao ver a súa nai xa se tranquilizou.
Pagaron na caixa e saíron a buscar ao can. Encontraron un de manchas marrons e blancas, como quería Raquel, comprarono e marcharon para á casa.
Raquel esperaba a chegada do seu pai para poder enseñarlle o seu canciño, e tamén para contarlle a súa anécdota do supermarcado.

FIN