Cando pechou a porta,quedei pensando que quixera decir.Esas palabras conmocionaranme e o feito de pensar que matarian o can aterrorizabame.Mais tarde falei con meu pai e logrei convencelo de que o cadeliño non tiña a culpa,que a culpa era miña,e como a min non me ian matar..O final tiben que pagar os danos e esa foi a maneira de perdoarme.